1e verslag!!

Beste familie/vrienden/kennissen/gemeenteleden……….
Hierbij een bericht uit het verre Malawi. Dit bericht is getypt tijdens een koude avond in Thyolo. Tot nu toe gaat alles goed. Gastvrij ontvangen, goede verzorging en zeer vriendelijke mensen. We hebben het ontzettend naar ons zin. We zullen hieronder een kort verslag per dag geven:
Dag 1: Heenreis vanaf Hoevelaken gestart vanaf 13.15 uur, met trein richting Schiphol. Vanaf Amsterdam naar Munchen gevlogen en daar om 22.00 uur opgestegen richting Johannesburg. Bert was moeilijk mee te krijgen, vanwege een stewardess die zijn volledige aandacht trok. Het weer was slecht tijdens het opstijgen vanuit Munchen. Enorme turbulentie met prachtige plaatjes met verlichte lucht.
Dag 2: Aangekomen op Johannesburg, was het +/- 12 graden en liepen de mensen met mutsen op. Apart gezicht. Het hele Airport was nog voorzien van versieringen voor het WK. Na een kort toiletbezoek, moesten we ons haasten naar de Gate. De overstaptijd was zeer kort. Gelukkig waren alle koffers doorgeboekt naar Blantyre. Rond Johannesburg kwam het afrikaanse leven duidelijk naar voren. Overal waren enorme krottenwijken te zien, met hier en daar een woonwijk. Aangekomen bij Blantyre, werd de landing ingezet op een korte, hobbelige landingsbaan. Het vliegveld (bestaande uit 1 gebouwtje en een privejet) was zeer primitief. Na een half uur waren we door de douane en stond Annet ons op te wachten met de dokter, pastoor en een vriend. De reis naar het dorp was indrukwekkend en werkelijk het beeld dat we op tv kunnen zien. Eenmaal aangekomen bij de EBC, werden we hartelijk ontvangen. We mochten onze intrek nemen in het huis van de leider van het compound. We mogen gebruik maken van hun woonkamer, slaapkamers en badkamer. Zijn vrouw en dienstvrouw koken voor ons het eten, dekken de tafel en wassen af (oost west, Malawi op z’n best). De dag wordt afgesloten met de dokter (Gladson), de zoon van het hoofd.
Dag 3: Vanmorgen hebben we lekker kunnen uitslapen. Na een nacht gemist te hebben en een lange reis, waren er enkele slecht aan toe. Om half 11 begon de kerk, die om 11 uur aanving. De dienst was afgestemd op onze komst. Er werd gepreekt over Abraham welke bezoek kreeg van 3 mannen, door God aangestuurd. Abraham verwelkomde deze mensen met beide armen en bereidde het beste voor. Er was ons gevraagd een lied op te dragen tijdens de dienst. De doktor was tevens de ouderling en leiden de dienst. Na de dienst hebben we rustig gezeten en gegeten. Vervolgens zijn we met de doktor naar het volgende dorp gelopen. Daar konden we voetballen met kleine kinderen (+/- 50 kids), echte organisatie zat er niet in. Bij het voetbalveld (parkeerplaats van puin) was er markt, waar we nog even overheen gelopen zijn. Ondertussen werden de doelen ingegraven om een wedstrijd te beginnen. In Malawi is zondagmorgen voor de kerk, daarna is het officiële gedeelte achter de rug en kan men zijn eigen gang gaan. Teruglopend van de wedstrijd hebben we de grote weg afgesneden en zijn via een zandpad langs een dorpje gelopen, het echte Malawi. Als blanke ben je dan werkelijk een opvallend object en de groep volgende kids werd alsmaar groter. Na het avond eten zijn we redelijk snel onder de klamboe gekropen, morgen is de dag dat het echte werk gaat beginnen.
Dag 4: Vanmorgen zijn we begonnen met de opening van de dag met de alle genodigde (voor onze komst, o.a. leiders van de omliggende dorpen, personeel van het Hospital en enkele bouwvakkers). Na het samenzijn zijn we begonnen met de bouw. We zijn verder gegaan met het werk wat de jongens al hadden voorbereidt, het afronden van de fundering. Een van de metselaars, Ritsi (26 jaar) vertelde in gebrekkig Engels dat hij een vrouw en 2 kinderen had. Hij was op zijn 10e al begonnen in de bouw, omdat zijn vader 24 jaar geleden overleden was. Aan school was hij hierdoor nooit aan toe gekomen. Zijn broer overleed 7 jaar geleden. Deze jongen van onze leeftijd heeft al een heel leven achter de rug. De dames zijn gestart met het sauzen van de wanden in de kinderafdeling. Ze hebben tevens de schets al op de muur gezet met potlood. Ze worden geassisteerd door een schilder uit de omgeving, maar ook het personeel uit het Hospital helpt een handje mee. Om half 6 begon de schemering en om 18.00 uur was het helemaal donker. Een overheerlijke maaltijd stond op ons te wachten. Om half 9 kwam Gladson (de dokter) met ons gezamenlijk afsluiten. Daarna snel het bedje ingedoken, op naar een nieuwe zinvolle dag.
Dag 5: Vandaag zijn de jongens verder gegaan met de fundering. Er staan mannen dagen achter elkaar in een keiharde grond te hakken om wat los zand te krijgen, wat ze gebruiken als aanvulling voor de fundering. Alles met het handje. Na schooltijd, kwamen de kids kijken naar het bouwwerk. Ze begonnen met stenen te slepen en op een gegeven moment vormden ze een lijntje, waarbij de stenen werden doorgeven. Met een beetje rook eromheen van de kokende pannen, leek het bijna een werkkamp. Schattig om te zien, gelukkig hielpen ze allemaal uit eigen wil. Vanaf het bouwwerk hebben we een enorm mooi uitzicht over een laag liggende land, met erachter enorme bergen, kruisend door elkaar, waar de zon achter verdwijnt. Een plaatje!! De dames zijn verder gegaan met de wandschildering. Wat een fleurige tekening is geworden (zie foto). De buitenkozijnen zijn meteen meegenomen, dit had ook een kwastje nodig.
Dag 6: Vanmorgen heeft Bert de opening gedaan in het Hospital. Bertil heeft de Bijbeltekst voorgelezen en Gladson verzorgde de vertaling. Daarna is iedereen weer aan zijn taak begonnen. Het weer was perfect. Zonnetje en graadje of 25. Na stenen sjouwen, metselen en ruimen, hebben we ook een steiger gebouwd. Gewoon een paar bomen omhakken, paal 30 cm in de grond, tak overdwars inmetselen en paar planken. Hoeft allemaal niet moeilijk, gecertificeerd of gekeurd te zijn. Het mooiste is…….het werkt als een jekko. Na het werk hebben we met de kids heerlijk zitten zingen op de bouwplaats. Geweldig genoten hiervan. Na het werk een lekkere douche genomen………en pats……het licht uitgevallen. Gebeurt hier regelmatig, dus ze zijn erop voorbereidt. Met kaarsjes douche doe je niet vaak, dus was weer wat anders. Na het eten even gezeten en gebabbeld en gaan slapen.
Dag 7: De dag begon als de andere dagen met ontbijt, opening en start van de werkzaamheden. De dames hebben de pharmacy ruimte afgerond met schilderwerk. En zijn begonnen met de dressing room. Dit is een ruimte die gebruikt wordt voor het verbinden van wonden. Deze ruimte is niet heel groot. En is vandaag ook afgekomen. De jongens zijn verder gegaan met bouwen. Voornamelijk het schoon metselwerk hervat. De eerste kozijnen (deurkozijnen) zijn gesteld en kunnen worden ingemetseld. De bouw verloopt voorspoedig. Na de bouw waren wij uitgenodigd om deel te nemen aan een voetbal wedstrijdje. Chingazi (omgeving Hospital) tegen een ander team uit de omgeving. Het veld, beter te omschrijven als een schuin lopende zandvlakte met kuilen en puin, was niet zoals wij gewend zijn. Het was dan ook goed opletten op je voeten. Helaas lukte dit bij Bert niet en ging door zijn enkel (gelukkig zitten we in de buurt van een ziekenhuis). Dit betekend morgen zittend werken. Na de wedstrijd heerlijk gedoucht, gegeten en gezellig bij elkaar gezeten. Morgenvroeg gaan we eerst naar het schooltje hier verderop. Het weekend wacht ons een uitje. Een stukje cultuur snuiven.
Dag 8:
Vandaag zijn we bij de school wezen kijken. Een hele belevenis. Als eerst moesten wij op bezoek bij de headteacher. Deze zat niet om een praatje verlegen, en vroeg ons ook gerust om ook te helpen met de school te verbeteren. Toen zijn we verschillende klassen langs geweest. Wat zijn deze kinderen braaf. Ze luisteren goed naar de teacher. En als wij binnen kwamen stonden ze meteen op en zeiden ze in koor: ‘ Good morning how are you?’ en als je vroeg hoe het met hun ging ‘We are fine’. Klassen met 120 tot 140 kinderen was geen uitzondering. Het lesgeven ging dan ook erg centraal. Napraten wat een teacher zei. En opdrachten maken in groepjes. Ook moesten de kinderen soms individueel opdrachten in hun schrift maken. Als ze klaar waren gingen de boekjes de lucht in. Lekker zwaaien met die dingen zodat een teacher ze na kon kijken. Na ons Engels, wiskunde, en biologie bijgespijkerd te hebben gingen we terug naar de Headteacher. Deze vertelde nog iets. En daarna kwam een boek met alle bezoekers op tafel. Of we onze naam er nog even in wilden zetten. Na dit bezoek hebben we in ons gast huis gegeten en zijn de jongens weer aan het werk gegaan. Na vandaag is de buitenmuur op de hoogte om kozijnen te plaatsen. Morgen gaan we na een week hard werken een lekker weekendje weg. De bouwvakkers gaan door met de binnenmuren. De meiden hebben s’ middags lekker uitgerust. Ook hebben we nog wat stikkers in de pharmacy en dressing room geplakt om deze ruimte nog iets op te vrolijke. Nu alleen nog even onze koffers inpakken in het donker, want de elektriciteit is helaas weer uitgevallen.

Wij vinden het onwijs leuk dat jullie ons blog hebben gelezen. En hopen snel weer wat van ons te laten horen, maar internet mogelijkheden zijn hier echter niet veel. Wilt u ons in uw gebeden blijven gedenken?

Met vriendelijke groet, ons allen.