Tweede bericht vanuit Malawi

Hallo allemaal,

Wat is er weer veel gebeurd de afgelopen week. We zijn hard aan het werk geweest op de bouw, bij de irrigatie en met de moeder en kind activiteiten. Het gaat allemaal voorspoedig en we hebben het goed naar ons zin.

De bouw

We zijn deze week verder gegaan in Kaparintie met de maismolen. Tenminste, we deden een poging. Toen de mannen daar aankwamen waren er geen stenen.” De auto had pech…”
Wel is er hard gewerkt in Namapingo. We zijn verder gegaan met het afbreken van de muur. Steentje voor steentje voor steentje. Dat valt nog niet mee als alles met het handje moet. Ook is het gereedschap wat we hiervoor gebruiken best origineel. Maar we boeken vooruitgang. Er is namelijk al begonnen met de opbouw van de nieuwe muur. In Saïda gaat het ook hard. Alle muren staan en nu wordt er hard gewerkt aan het dak. Van hout zijn er spanten voor het dak gemaakt. Met de hand worden die op het dak gehesen. Dat is nog een hele klus. Maar het is gelukt en zelfs het dak zit er al op! Nu moet alleen de veranda nog afgemaakt worden en dan kan de afwerking beginnen. Maar de vraag is of we dat nog voor ons vertrek gaan halen.

Irrigatie

In Namapingo (het demonstratieproject) is hard gewerkt aan de irrigatie.De waterpomp werkt naar behoren en er zijn buizen aangebracht onder de grond. Daarmee kan het klaargemaakte stuk land bevochtigd worden. We hebben uien en groene bonen gezaaid. Met de waterpomp kan in het droge seizoen toch uien en groene bonen worden geoogst.

Moeder en kind activiteiten

Als meiden zijn we druk bezig geweest met de moeder en kind activiteiten. We hebben nu in elk dorp (Saïda, Namapingo en Kaparintië) activiteiten gedaan. Gelukkig hebben we onze Benjamin die naast prima chauffeuren ook zeer goed voor tolk kan spelen. Want de vrouwen en kinderen hier kunnen nauwelijks Engels. Met de vrouwen hebben we armbanden gemaakt en Bingo gespeeld. Prachtig om al die blijde gezichten te zien. De Bingo was ook heel geslaagd, je voelde de spanning stijgen. Als prijsje kregen de winnaars een boerenzakdoek met een rol pepermunt en een klompje. Typisch Hollands. Met de kinderen hebben we muziekinstrumenten gemaakt, handen overgetrokken en versierd, armbandjes gemaakt, veel liedjes gezongen en spelletjes gedaan. Het was soms flink improviseren met zoveel kinderen maar we hebben allemaal genoten.

Zoals jullie kunnen lezen hebben we niet stil gezeten hier. We zijn blij en dankbaar dat we zoveel kunnen doen. Ook de mensen hier zijn heel blij en dankbaar met ons werk. Soms bijna een beetje té. Het voelt heel apart als de mensen op hun knieën gaan voor je. Dat wil maar niet wennen. Maar alle blijde gezichten maken een hoop goed. Ook de kinderen zijn enorm blij als ze ons zien. Als we in ons busje komen aangehobbeld horen we een hoop gejuich. De kinderen schreeuwen om flesjes en springen en dansen om de bus. Het is verbazingwekkend dat ze dag 10 nog net zo enthousiast zijn als dag 1. Het maakt wel duidelijk hoe schrijnend de armoede is als de kinderen al blij zijn met een flesje…

Ook de komende week gaan we weer hard aan de slag. Er is nog genoeg te doen.

Hartelijke groet van ons allemaal